Ouders, liefde en trauma

Je ouders kunnen geweldige mensen zijn – en toch de bron van je trauma. Veel mensen worstelen met het idee dat liefde en pijn naast elkaar kunnen bestaan.

💡 “Mijn ouders deden hun best en hielden van me, dus waarom voel ik nog steeds deze pijn?”

Dit is een complexe realiteit waar veel mensen mee worstelen. Onze ouders konden van ons houden én tegelijkertijd dynamieken creëren die ons zenuwstelsel ontregelden.

En het erkennen van die pijn betekent niet dat we ondankbaar zijn – het betekent simpelweg dat we eerlijk zijn over de impact die onze opvoeding op ons heeft gehad.

Mijn ouders hielden van me – maar ook dat had een keerzijde. Mijn ouders toonden hun liefde door voor me te zorgen – met eten, onderdak en onderwijs. Maar naast die liefde waren er dysfunctionele dynamieken in hun relatie die me voortdurend op scherp zetten.

⚡ Mijn vader was een oorlogswees, en had veel angsten uit zijn jeugd en dit uitte zich in ons gezin. Mijn moeder had een dysfunctionele opvoeding gekregen met verslaving en alcoholisme, wat haar heel onzichtbaar maakte als moeder.
⚡ Ik absorbeerde hun stress en leerde hun emoties te prioriteren boven de mijne.
⚡ Ik raakte verstrikt in overlevingsmodus, altijd bezig om hun goedkeuring te verdienen of conflicten te vermijden.

Jarenlang dacht ik dat dit ‘normaal’ was. Dat ik gewoon iemand was die zich graag aanpaste. Totdat ik besefte dat mijn zenuwstelsel nog steeds functioneerde alsof ik in die omgeving leefde.

Toen ze uit mekaar gingen, en ik 4 maanden later een auto-immuunziekte ontwikkelde, besefte ik pas hoe zwaar mijn opvoeding was en de verantwoordelijkheid van hun huwelijk die ik al die jaren gedragen heb. De auto-immuunziekte zette me aan om dieper te gaan graven, pas toen ik ruimte nam om te helen, besefte ik hoe diep deze patronen in mij verankerd zaten.

Heling betekent erkennen zonder afwijzen

Dit verhaal vertellen betekent niet dat ik hun liefde ontken.
Het betekent dat ik begrijp dat liefde en pijn/trauma onbewust naast elkaar kunnen bestaan.

Voor mij betekende helen:
💛 Rouwen om mijn jeugd.
💛 Echte dankbaarheid voelen voor het leven dat ze me geschonken hadden.
💛 Leren grenzen stellen – niet omdat ik niet van hen hield, maar omdat ik mijn eigen veiligheid en zelfwaarde moest heropbouwen.

✨ Door deze balans te vinden, kon ik frustratie en boosheid loslaten en vooruitgaan op een manier die mijn eigen behoeften eert – terwijl ik nog steeds hun liefde en menselijkheid zie.

Het is geen makkelijke weg. Maar het is een weg die ruimte creëert voor echte heling – voor mezelf en voor toekomstige generaties.

Wil jij jouw eigen patronen doorbreken en leren hoe je zenuwstelsel te reguleren?

Mijn Trauma Heling Journal helpt je hierbij.

✨ Wat het voor je doet:
✔ Helpt je patronen herkennen en loslaten.
✔ Ondersteunt je in het reguleren van je zenuwstelsel.
✔ Maakt ruimte voor emotionele verwerking en herstel.
✔ Brengt je stap voor stap dichter bij innerlijke rust.

💡 Wil jij je eigen helingsproces starten?
👉 Claim jouw Trauma Heling Journal hier.

💛 Je hoeft het niet perfect te doen. Je hoeft alleen maar te beginnen.

Veel liefs, Sarah

Vorige
Vorige

Heling maakt je moeilijker te manipuleren

Volgende
Volgende

Geen goede voornemens, wel duurzame intenties